Bevalling Suzan

Het is half 5 ‘s middags, over een half uur ga ik de dienst in. Ik kijk alvast in ons cliëntensysteem wat er afgelopen dienst gebeurd is, en omdat ik altijd te nieuwsgierig ben om alvast te zien of er nog iemand bevallen is. Dan zie ik dat Suzan op dit moment weeën heeft en nu op 4 centimeter ontsluiting zit. Mijn collega Nienke is nog bij haar en omdat dit hun derde kindje is, verwacht ik zo dat Nienke even belt om te vragen of ik haar kant op kom om het van haar over te nemen. Altijd leuk om de dienst te beginnen met mijn neus in de boter, en extra bijzonder omdat ik ook bij Suzan haar eerste én haar tweede kindje bij de bevalling was. Een tweede keer dat dit gebeurd in mijn zeven jaar als verloskundige en het toeval een handje helpt. Inderdaad stuurt Nienke nog geen 5 minuten later een berichtje….vol adrenaline en met een beetje kriebels rijd ik naar huis, net iets na kantoortijd. .Ik eet nog even snel wat want verwacht dat ik niet om zes uur aan tafel zit vanavond. Ik pak wat spullen bij elkaar, rijd nog even langs de praktijk om mijn oude voor een nieuwe baarkruk te wisselen en rijd precies dezelfde route als een kleine 2 jaar geleden, maar toen midden in de nacht.

Op dit soort momenten besef ik me altijd wat een bijzonder vak wij toch hebben. Waar iedereen naar huis rijd om lekker samen te gaan eten na een drukke werkdag, rijd ik naar een hardwerkende barende vrouw en haar partner om hun kindje te verwelkomen! Ik stap uit, pak mijn 4 volle tassen die ik nodig heb voor een thuis bevalling en wurm mijzelf het halletje door om te worden verwelkomt door Lilian. Nog grappiger, want ook Lilian was er twee jaar geleden bij en we lachen even om ons deja vu gevoel. Ik neem even een kijkje om de hoek waar Suzan en Willem als een oersterk team weeën aan het opvangen zijn. Dit is serieuze business. Als een geolied team masseert Willem zachtjes Suzan’s rug en puft Suzan rustig verder. Tijd voor mij om nog even naar beneden te gaan om met Nienke de dienst over te dragen en te bespreken wat mij komende dienst te wachten staat. Net als Nienke weg wil gaan om naar een etentje te vertrekken, horen we een oerkreet uit de slaapkamer komen. Vlug loop ik naar boven, neem ik afscheid van Nienke en kom ik binnen als met veel kracht de vliezen breken. Dit gaat niet lang meer duren. Snel pak ik mijn spullen uit, doe ik handschoenen aan en zie ik al een hoofdje komen. Ik zeg tegen Suzan, “daar komt ze al” en vraag aan Willem of hij hun dochter wil aanpakken deze keer. Ondanks het natuurgeweld lukt het Suzan heel goed om het laatste stuk flink te zuchten waardoor hun derde meisje rustig geboren wordt nog geen half uur na mijn binnenkomst.

Allemaal nog een beetje beduusd van de snelheid grapt Lilian of ze de net door Willem geschilde aardappels maar op het vuur zal zetten. Toch nog om zes uur aan tafel ;-). Nadat ook de moederkoek gekomen is, laten Lilian en ik Suzan en Willem samen om hun kersverse dochter te leren kennen en ze in alle rust aan elkaar te laten wennen. Wat een oerkracht en wat ontzettend leuk en een eer om weer hier aanwezig te mogen zijn.

Ik stuur mijn vriend even een berichtje om te laten weten dat ik zo toch nog mee eet en klets nog even na met Lilian. Na een uurtje komt ook hun eerste bij haar zusje kijken en vol verwondering kijken we dit mooie meisje na om haar vervolgens weer lekker bij haar moeder te laten drinken.

Vol adrenaline en met een beetje kriebels rijd ik naar huis, net iets na kantoortijd. Wat zal de nacht mij nog brengen…

Aanmelden

Meld je aan en we nemen zo spoedig mogelijk contact met je op voor een intakegesprek.

Contact

Heb je vragen of twijfel je nog? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.